พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ไม่มีกนก เนื้อดำ กรุบรมธาตุ ลานทุ่งเศรษฐี จังหวัดกำแพงเพชร
ในวงการพระเครื่องเรียกพระนามสั้น ๆ ว่าพระซุ้มกอดำ เป็นพระที่ขุดขึ้นจากกรุบรมธาตุ และกรุตาลดำ ซึ่งอยู่ในเขตบริเวณเดียวกันกับ กรุฤาษี พระซุ้มกอดำ เอกลักษณ์ที่นิยมสูงสุดคือเนื้อสีดำ แต่ความเป็นจริงแล้วก็มีเนื้อหลายสี มีสีขาว สีแดง สีเทา และสีเขียว
ซุ้มกอดำมีสองขนาดคือ ซุ้มกอดำพิมพ์ใหญ่ และซุ้มกอดำพิมพ์กลาง แต่จะไม่มีซุ้มกอดำพิมพ์เล็กและพิมพ์จิ๋วนะครับ เฉพาะพระซุ้มกอดำพิมพ์ใหญ่นั้น มีรายละเอียดของแม่พิมพ์ที่ต่างกัน 2 พิมพ์ คือพิมพ์ที่มีรัศมีเป็นแผ่นและพิมพ์ที่มีรัศมีเป็นเส้นคล้ายรัศมีของพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ พิม์มีลายกนก
พระซุ้มกอดำ เป็นพระที่มีขนาดใหญ่ และมีพุทธศิลป์ที่สวยงามมาก มีองค์พระประธานศิลปะเชียงแสนลังกาวงศ์ อกผายใหญ่ยกตั้งฉาก มีรัศมีหลังพระเศียรเป็นจุดเน้น ให้ดูเด่นสง่า ฐานเป็นฐานเขียงเรียบ ทำให้องค์พระประธานดูเด่นสง่าที่สุดของพระกำแพงเพชร สำหรับตำหนิแม่พิมพ์มีรายละเอียดดังต่อไปนี้ครับ
1. พระซุ้มกอดำเป็นพระตัดขอบด้วยความบรรจง โดยไม่มีซุ้มครอบแก้วเหมือนพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ พิมพ์มีลายกนก แต่ขอบทั้งองค์พระจะยกสูงขึ้น และค่อย ๆ เอียงลาดเป็นแอ่งลงไปจรดองค์พระประธาน ขอบตัดขององค์พระจึงต้องเสมอเท่ากัน องค์พระจึงจะสมดุลย์และสวยงามสง่าอย่างยิ่ง
2. พื้นขององค์พระจากขอบขององค์พระที่ยกสูง จะค่อย ๆ เอียงลาดเป็นแอ่งไปจรดองค์พระประธาน รัศมีขององค์พระประธาน
3. พระเกศเป็นทรงดอกบัวตูม
4. โคนพระเกศเป็นพวงมาลัยเล็กรัดอยู่ที่โคนพระเกศ
5. กระจังหน้าขององค์พระจะโค้ง โดยมีกลางกระจังหน้ายื่นต่ำลงมาที่หน้าผากค่อนข้างมากกว่าพระซุ้มกอพิมพ์มีกนก
6. นัยตาของพระจะลึกเป็นเบ้าตา โดยมีกลางลูกนัยตาสูงขึ้น แต่เป็นศิลปะที่ไม่คมชัดเท่าใดนัก ถ้าเป็นพระซุ้มกอดำเนื้อแดงหรือเทา จะเป็นเอกลักษณ์ของลูกตาที่ชัดเจนกว่า
7. บริเวณจมูกและปากเป็นศิลปะรำไร เห็นไม่ชัดนัก ถ้าเป็นพระเนื้อสีแดงหรือสีเทาจะเห็นได้คมชัดกว่า
8. พระกรรณทั้งสองข้าง ยอดของพระกรรณจะกางออกและพระกรรณจะยาวลงปรกบ่า ในลักษณะที่โค้งเข้าเล็กน้อย
9. ขอบรัศมีขององค์พระ เป็นทรงโค้ง เหนือพระเกศเล็กน้อย และโค้งมาจรดบ่า โดยขอบรัศมีจะยกสูงขึ้นและเป็นแผ่นโค้งแอ่นลงมาจรดใต้พระเศียร
10. พื้นรัศมีเป็นแผ่นหลังพระเศียร โดยมีขอบยกนูนขึ้น และลาดแอ่งลงหลังพระเศียร
11. อกขององค์พระประธานจะมีความสูงใหญ่ ไหล่ยกตั้งฉากตามพระพุทธศิลป์ของพระพุทธรูปเชียงแสนลังกาวงศ์
12. เส้นสังฆาฏิเป็นแผ่นแนบพระวรกายยาวจรดเอว
13. พื้นใต้แขนทั้งสองข้างขุดเป็นพื้นเสมอกับพื้นรอบข้างขององค์พระประธาน ต่างกับพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ พิมพ์มีกนก ซึ่งจะขุดลึกลงไปมาก วงการพระเครื่องเรียกกันว่า “ขุดลึกเป็นเหว”
14. ตำหนิศิลปะแม่พิมพ์ที่สำคัญที่สุด คือนิ้วหัวแม่มือของพระหัตถ์ขวา จะกระดกสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
15. รูปทรงพระหัตถ์ขวาขององค์พระจะวางลาดที่หน้าตักขององค์พระ
16. ฝ่ามือของพระหัตถ์ซ้ายจะวางคว่ำลงบนฝ่ามือพระหัตถ์ขวา ซึ่งต่างจากพระซุ้มกอพิมพ์อื่น ๆ ที่มีฝ่าพระหัตถ์วางซ้อนกันครับ
17. กำไลพระบาทหนึ่งปล้อง
18. ฐานพระเป็นฐานเขียง
19. องค์พระโดยเฉพาะพื้นลึกขององค์พระจะปรากฎดินคราบกรุจับแน่น และเฉพาะองค์นี้เป็นพระที่ซัดด้วยน้ำว่านเศรษฐีสีแดง จึงปรากฎสีแดงจับที่ผิวรำไรทั่วทั้งองค์
พิมพ์ด้านหลังขององค์พระเป็นลายไม้กระดานที่มีครองเลื่อยทางตั้ง บางองค์ก็จะเป็นทางแนวนอนหรือเอียงข้าง มีคราบดินขี้กรุจับอย่างเห็นได้ชัด และมีคราบน้ำยาว่านเศรษฐีสีแดงรำไรทั่วทั้งองค์ครับ
--------------------------------------------------------
ขอขอบคุณภาพ และ ข้อมูลจาก : รังสรรค์ ต่อสุวรรณ/Rangsan Torsuwan fanpage
